- rozweselony
- {{stl_51}}{{LABEL="twplderozweselony"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}rozweselony{{/stl_39}}{{stl_41}} (persf -eni){{/stl_41}}{{stl_7}} aufgeheitert, fröhlich{{/stl_7}}
Słownik polsko-niemiecki. 2014.
rozweselony
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
ludek — m III, N. ludekdkiem 1. D. ludekdku, B.=M. zdr. od lud a) blm w zn. 1: Prosty, biedny ludek. Dowcipny ludek z przedmieścia. b) lm M. ludekdki w zn. 2: Niskorosły ludek pigmejski. c) blm w zn. 3: Koło stoiska kłębił się ciekawy ludek. Rozweselony… … Słownik języka polskiego
rozbawiony — imiesł. przymiotnikowy bierny czas. rozbawić (p.) rozbawiony w użyciu przym. «będący w dobrym humorze, nastroju; wyrażający wesoły humor, nastrój; rozweselony, radosny» Rozbawione towarzystwo. Rozbawione głosy, śmiechy, spojrzenia … Słownik języka polskiego
roześmiany — roześmianyni «rozweselony, śmiejący się» Roześmiany chłopiec. Roześmiana twarz. Roześmiane oczy … Słownik języka polskiego
rozbawiony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, rozbawionywieni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który ma dobry nastrój, jest w dobrym humorze; rozweselony, radosny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozbawione towarzystwo. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
